Ο Θεός, η καταστρoφή και ο Παπανδρέου

Μέχρι κι ο Θεός αγανάκτησε με την ανθρώπινη πλεονεξία, την ασυδοσία και την περιβαλλοντική καταστροφή:

– Αυτό το αναθεματισμένο είδος που κυριάρχησε, για τον πλανήτη Γη αποτελεί πλέον μεγάλη απειλή. Πρέπει να εξαφανιστεί!…

Στέλνει τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ να φέρουν κοντά του τρεις ηγέτες αυτού του μικρού πλανήτη που με τόση στοργή έφτιαξε, κι εκείνοι οι αχάριστοι κοντεύουν να τον αφανίσουν, τον πρόεδρο Ομπάμα, τον Φιντέλ Κάστρο -τον ζωντανό θρύλο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων-, και τον Γιώργο Παπανδρέου.

– ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ τα ψέματα! τους λέει ο Ύψιστος και γυαλίζει το μάτι του. Σας έδωσα μια ευκαιρία τότε, με τον κατακλυσμό του Νώε και δεν την εκτιμήσατε. Τώρα πια είναι αργά… Σ’ ένα μήνα θα καταστρέψω τη Γη! Αποφάσισα ότι το ανθρώπινο είδος είναι επικίνδυνο και πρέπει να εξαφανιστεί. Κι ύστερα θα ξαναρχίσει πάλι με αρμονία η ζωή απ’ την αρχή. Γυρίστε πίσω και ενημερώστε τους ανθρώπους για την απόφασή μου αυτή.
Έντρομοι οι ηγέτες επιστρέφουν απ’ τον Παράδεισο στη Γη.

– Αμερικανικέ λαέ!, αναφωνεί δακρυσμένος στο τηλεοπτικό διάγγελμά του ο πρόεδρος Ομπάμα. Έχω ένα καλό νέο κι ένα κακό. Το καλό νέο είναι πως αποδείχτηκε ότι υπάρχει Θεός. Το κακό νέο είναι ότι σ’ έναν μήνα από τώρα θα μας καταστρέψει… Μετανοώ για όλα και προσεύχομαι να συγχωρέσει κάποτε τις ψυχές μας. Θα τα ξαναπούμε στην Κόλαση…

– Σύντροφοι και συντρόφισσες! μουρμουρίζει με δυσκολία απ’ το κρεβάτι του φευγιού του ο Φιντέλ Κάστρο: Έχω δύο κακά νέα να σας πω. Πρώτον, ότι δυστυχώς υπάρχει Θεός. Αυτό ανατρέπει όλη τη φιλοσοφία της ζωής μου. Τον είδα με τα μάτια μου και συνειδητοποίησα πως μόνο Εκείνος μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη. Οι ανθρώπινες επαναστάσεις μας ήταν μάταιες. Το χειρότερο κακό όμως είναι πως ο Θεός τιμωρώντας όλους μας για όσα κάναμε σ’ αυτόν τον πλανήτη, αποφάσισε τον επόμενο μήνα να μας καταστρέψει.

– Ελληνίδες, Ελληνες! λέει με στόμφο στο διάγγελμά του ο Γιώργος Παπανδρέου. Έχω τη χαρά να σας ανακοινώσω δύο πολύ καλά νέα. Πρώτον: υπάρχει Θεός! Τον συνάντησα αυτοπροσώπως. Δεύτερο και σπουδαιότερο: όπως μου ανακοίνωσε στην κατ’ ιδίαν συνομιλία που είχα μαζί του σε έναν μήνα θα έρθει ο ίδιος και θα αναλάβει να συνεχίσει το έργο μου!…

Τελικά, τι πολίτευμα έχουμε στην Ελλάδα;

Επειδή δεν θυμόμαστε και πολλά από την στατιστική στο πανεπιστήμιο, και επειδή αυτό αποκλείεται να γίνει ποτέ θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις,

Άσκηση 1
Να βρεθεί:

Η πιθανότητα να συμβεί τρεις φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί…

Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας.

Ξαναλέμε 3 ΦΟΡΕΣ ΟΧΙ 1 !

Άσκηση 2
Να βρεθεί:

Η πιθανότητα να συμβεί επτά φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (κατοίκων έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιος.

Οι απαντήσεις :

A) Aπό παππού σε γιο και εγγονό

O Δημήτριος Pάλλης (1844-1921) πέντε φορές πρωθυπουργός (1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21).

O γιος του Iωάννης (1878-1946) μια φορά (κατοχικός 1943-44).

Γιος και εγγονός ήταν ο Γεώργιος (1918-2006) μια φορά πρωθυπουργός ( 1980-81).

Aξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη).

O Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968) τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944, 1944-1945, 1963 και 1964-65 ).

O Aνδρέας Παπανδρέου (1919-1996) τρεις (1981-85, 1985- 89 και 1993-96).

Γιος και εγγονός είναι ο Γιώργος μόλις άρχισε την πρώτη θητεία.

O Διομήδης Kυριακός (1811-69) κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863).

Tο ίδιο και ογδόντα χρόνια αργότερα (1949) ο εγγονός του Aλέξανδρος Διομήδης – Kυριακός (1875-1951)

Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση.

Πρόκειται για τον Γεώργιο Kουντουριώτη (1782-1858) , που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848)

και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1924-1929).

B) Aπό πατέρα σε γιο

O Σπυρίδων Tρικούπης (1788-1873) υπήρξε ο πρόεδρος (πρωθυπουργός) του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833).

O γιος του Xαρίλαος (1832-1896) διατέλεσε εφτά φορές πρωθυπουργός ((1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3

και 1893-1895).

O Θρασύβουλος Zαΐμης (1825-1889) δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871).

O γιος του Aλέξανδρος οχτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928)

και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935).

Aς προστεθεί ότι ο Aνδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου είχε διατελέσει πριν την έλευση του Kαποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής Eπιτροπής Eλλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού).

O Eλευθέριος Bενιζέλος (1864-1936) εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933) .

O γιος του Σοφοκλής ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το 1950-51).

O Γεώργιος Θεοτόκης (1844-1916) τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05) .

O γιος του Iωάννης (1880-1961) μια (1950).

Το ξαναγράφω – αυτό έγινε 7 ΦΟΡΕΣ σε 189 χρόνια !!! (… στα ίδια χρόνια επτωχεύσαμε 3 ΦΟΡΕΣ …!!!)

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ”ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” ή είναι λανθάνουσα η έκφραση ;

Για τη δημοκρατία βέβαια δεν βάζουμε καν το χέρι μας στην φωτιά, γιατί, κατά βάση, είμαστε κρυφό-βασιλικοί οι …κερατούκληδες, αλλά υποβιβάζει την “μαγκιά” μας

να παραδεχθούμε κάτι τέτοιο …

Άλλωστε είμαστε το μόνο έθνος στην ιστορία που απαίτησε δυο φορές ξένο βασιλιά για να τον κυβερνήσει και τους εξώρισε σχεδόν όλους, μεταξύ άλλων, με το πρόσχημα ότι, σαν υπερήφανοι Ελληνες, δεν δεχόμαστε την κληρονομικότητα…

Είμαστε ή δεν είμαστε Εθνος ανισορρόπων; …

“… σ’ αυτόν τον τόπο των παράλληλων μονόλογων, όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι….”

Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1962

Ο Παπανδρέου θα μας βάλει φόρους μέχρι και στο σεξ

Φόροι, φόροι, φόροι, παντού φόροι, δείτε μια φοβερή διαφήμιση που δείχνει την κατάσταση στην Ελλάδα… σχεδόν!

Οι οδοκαθαριστές, το χαρτί και ο Παπανδρέου

Δύο οδοκαθαριστές μαζεύουν τα χαρτιά που υπάρχουν μπροστά στην Βουλή.

Ξαφνικά φυσάει αέρας, σηκώνει ένα τσαλακωμένο χαρτί και το ρίχνει στο παράθυρο του Παπανδρέου.

Έντρομος ο ένας από τους δύο οδοκαθαριστές, τρέχει μέσα στην Βουλή να προλάβει.

Ο άλλος περιμένει με αγωνία.

Μετά από λίγο…

Ο πρώτος βγαίνει από την Βουλή, με το κεφάλι κατεβασμένο και συνοφρυωμένος.

– Λοιπόν; λοιπόν; τι συνέβη; ρωτάει ο άλλος με ανυπομονησία.

– Δεν πρόλαβα, απαντάει ο πρώτος, το υπέγραψε!