Ο Κρητικός και το πιστόλι

Πάει ένας Κρητικός σ` ένα κέντρο και στην είσοδο τον σταματάει ο υπεύθυνος και του λέει ν` αφήσει όλα τα μεταλλικά αντικείμενα που έχει πάνω του για λόγους ασφαλείας… Ο Κρητικός βγάζει κάμποσα μεταλλικά αντικείμενα και πάει να μπει μέσα, όμως τότε ακούγεται ένας παράξενος θόρυβος και ο υπεύθυνος τον σταματάει και του λέει να ξανακοιτάξει προσεκτικά και ν` αφήσει όλα του τα μεταλλικά αντικείμενα. Εκείνος λοιπόν ψάχνεται και πάει πάλι να περάσει μέσα, αλλά και πάλι ακούγεται ο ίδιος ενοχλητικός θόρυβος.

Ενοχλημένος λοιπόν ο Κρητικός λέει στον υπεύθυνο ότι δεν έχει πάνω του κανένα μεταλλικό αντικείμενο και ο υπεύθυνος αρχίζει τότε να τον ψάχνει ο ίδιος… Μετά από λίγο λοιπόν βγάζει από την τσέπη του Κρητικού ένα πιστόλι και ρωτάει έκπληκτος τον Κρητικό γιατί έλεγε τόση ώρα ψέματα και πως τολμάει να κρατάει στο κέντρο το πιστόλι. Κι ο Κρητικός γεμάτος καμάρι απαντάει:

– “Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά αυτό είναι κομπιουτεράκι.”

– “Κομπιουτεράκι;” ρωτάει έκπληκτος ο υπεύθυνος.

– “Ναι, κομπιουτεράκι, γιατί εμείς στην Κρήτη έτσι λύνουμε τους λογαριασμούς μας….”

Ο Κρητικός και ο ταξιτζής…

Ο Κρητίκαρος σταματάει ένα ταξί στα Σφακιά. Με το που ξεκινάνε, βγάζει ένα πιστόλι και το κολλάει στο σβέρκο του ταξιτζή.

– “Μπρος”, του λέει, “κάμε στην άκρη, επαέ και… τράβα μια μαλατσία”.

Τρελαίνεται ο ταξιτζής, αλλά τι να κάνει; Υπακούει.

-“Μπρος”, του λέει πάλι αμέσως μετά ο Κρητίκαρος… “τράβα τσι άλλη μία”… Μετά δώσ’ του ξανά: “Τσι άλλη μία”. Και δώσ’ του πάλι: “Τσι άλλη μία”…

Ο ταξιτζής, όμως, έχει… ρέψει πια και δεν αντέχει:
-“Άμα θες σκότωσέ με”, του λέει, “αλλά ήμαρτον, δεν αντέχω πια”.

– “Είσαι σίγουρος, μωρέ, πως δεν μπορείς;”.

– “Στ’ ορκίζομαι”, λέει ο ταξιτζής.

– “Ε, τότενες, πάμε πίσω”, του λέει ο Κρητίκαρος.

Πάνε, λοιπόν, ξανά πίσω, οπότε ο Κρητίκαρος μπαίνει στο σπίτι, βγαίνει με την κόρη του έξω και πριν τη βάλει στο ταξί, της λέει:

-“Εντάξει, Μαρία. Ετούτος εδώ… θα σε πάει στο Λασίθι”!